Hieronder het verslag van Anne van Vliet, taekwondo en hanmudo lid bij EMA.
De eerste keer, en zeker niet de laatste keer!
Vrijdag 26-10-2012 vertrokken we rond kwart over 4 vanuit Odijk naar Uden. We waren met vier personen; Iris, Rick, Sandra en ik. Na een ongeveer een uur rijden kwamen we aan in Heersch, bij het bungalowhuisje waar we zouden slapen het weekend. Nadat de spullen uitgeladen waren en de kamers verdeeld gingen we op weg naar Uden waar de danexamens voor zwarte band en hoger plaats vonden. In het totaal gingen vijf mensen op voor een hogere graad, waaronder een taekwondoka die voor zijn zevende dan opging. Dit was hoogst ongebruikelijk om dit tijdens een hanmundoexamen te doen! Het was leuk om te zien wat je allemaal moest doen voor je zwarte band. Daarna zijn we terug gegaan naar de bungalow om nog wat te eten en te drinken. Vervolgens op tijd naar bed omdat de volgende dag de trainingen al weer vroeg van start gingen.
Zaterdag begonnen we op ongeveer tien uur met de training. Henk had zich ook bij de groep gevoegd en Willem zou in de middag komen want die had nachtdienst gedraaid. De groep was niet extreem groot omdat de Hanmundoka’s uit Zwitserland en Italië er niet waren. Na het aangroeten, waarbij duidelijk werd dat Sandra en ik de enige witte banders waren begonnen we met de warming-up. In het ritme van I’m feeling good, wat ook het thema van het seminar was, begon iedere lijn met het lopen van rondjes. De schouders werden losgemaakt door middel van verschillende hand en stoot technieken. Toen de warming-up klaar was gingen we verder met de Nak Sul tot nummer vijf, dit werd gedaan in lijnen zodat je elkaar niet in de weg zou lopen. Na de Nak Sul gingen we verder met de Bhang Kwon Sul-Son op de zelfde manier. Toen werden er tweetallen gevormd en gingen we de Bhang Kwon Sul-Son oefenen met infinitief blok, dus met afweer. Daarna legde Dr. Kimm wat uit over het in balans zijn als mens en dat de touwtjes van je officiële hanmundobroek gelijk moeten zijn. Ook je band moet keurig recht en gelijk hangen net onder je navel. Dat had ook met balans te maken.
Toen was het lunchtijd en werd de groep in tweeën gesplitst. De mensen onder de zwarte band gingen lunchen en de mensen met zwarte band en hoger moesten aan de bak. Terwijl wij aan het lunchen waren moesten de zwarte banders de invinitie blok vanuit beweging gaan doen. Als vervolg op wat we geoefend hadden. Toen de zwarte banders klaar waren werden wij aan het werk gezet door Ad van Workum. Na een weer opgewarmd te zijn, door het meerdere keren moeten wachten waren we wat afgekoeld, gingen we Son Mok Sul combinaties trainen. Dus nummer 1 werd aan nummer 5 gekoppeld, nummer 2 met Bal E Sul gevolgd door andere combinaties en mijn persoonlijke favoriet werd nummer 5 met nummer 10.
Steeds werden een of twee technieken voor gedaan waarna je ze zelf mocht gaan proberen met de persoon die op dat moment je partner was. En dan is het oefenen tot de technieken je neus uit kwamen. De zwarte banders waren naar een andere zaal gegaan en hebben daar tweede dan series getraind. Na een korte koffiepauze gingen we Son Mok Sul oefenen. Weer in lijnen. Maar dit waren de Son Mok Suls voor hogere banders, dus nieuwe technieken voor ons. Die waren erg leuk om te doen omdat je ineens hele andere technieken krijgt dan die je gewend bent.
S’avonds zijn we met de hele groep Chinees gaan eten in een restaurant in de buurt van Uden. Helaas werd die avond Sandra ziek dus na een kort en heftig nachtje kwamen we iets later op de tweede dag van het seminar aan dan gepland. Deze dag stonden de Oht Suls centraal. Er waren minder Hanmundoka’s dan op de eerste dag, op de eerste dag hadden we vijf rijen nu maar drie. Koud aan de Oht Sul beginnen is niet heel verstandig. De eerste paar technieken gaan nog wel maar daarna begint je lijf wel te protesteren met een paar blauwe plekken als gevolg. Maar voor we met de Oht Sul gingen starten gingen we eerst weer Nak Sul doen. Nu alle acht stuks, zaterdag waren we maar tot vijf gekomen.
Deze Nak Sul werd weer in rijen gedaan zodat er genoeg ruimte was voor iedereen om te vallen, en je niet op elkaar dook. Na de Nak Sul gingen we verder met de Oht Sul. Hoewel ik bijna nog geen Oht Sul gedaan had als witte bander ging het wel goed. Weer werden er drie lijnen gemaakt, maar het was nog uitkijken want niet iedereen ging even snel door de technieken heen waardoor je soms een paar stappen opzij of naar voren moest doen. Samen met Iris hebben we de Oht Sul-technieken doorlopen. We deden het rustig aan uitgerekend we allebei nog een beetje koud waren. De Engelsen die aan de andere kant van de zaal stonden hadden de tijd van hun leven, ze smeten elkaar met veel plezier op de grond. Na de Oht Sul-technieken los geoefend te hebben in het ritme van I’m feeling good, dat volgens mij wel op alle technieken tot te passen was gingen we lunchen. Omdat de groep minder groot was dan zaterdag gingen we met de hele groep in een keer.
Na de lunch kwamen de vormen aan bod. Ook bij Hanmundo heb je vormen die je moet kennen en kunnen voor de verschillende graden. We gingen een vorm oefenen die je voor je oranje band moest kunnen lopen. De groep werd in vier subgroepen verdeeld en de hoogste bander moest de rest de vorm leren lopen. Eerst gingen we de vorm lopen met zijn alle. Na dat een paar keer gedaan te hebben gingen de vorm lopen met partners. De partners vielen aan met een stoot en jij moest de juiste verdediging uitvoeren. Vooral als je vorm nog nooit gelopen hebt is het heel erg zoeken en kijken wat er na elkaar moet gebeuren en wanneer je van welke kant moest aanvallen. Na dat ook een paar keer geoefend te hebben moesten we de vorm aan Dr. Kimm en de rest van de groep laten zien. De eerste keer ging goed, een zwarte bander moest de vorm laten zien. Het was voor mij nog steeds zoeken welke kant ik nu op moest maar Ad en Eugene hebben mij er goed door heen gepraat. Daarna moest groep drie en vier de vorm laten zien. Toen was onze groep weer aan de beurt. Nu mocht ik laten zien wat ik er van onthouden had. Ad die praten mij er door heen, hij zei wat ik moest doen als ik het even niet meer wist en ik deed het. Het eerste stukje ging prima maar na een heupworp ging het niet helemaal zoals het zou moeten en belande een zwarte bander op mijn onderbeen. Dat deed zeer! Frans van Boxtel heeft er een ijspack op gelegd en na een kwartiertje ging het wel weer en ben ik de zal weer in gegaan. Toen iedereen de vorm aan elkaar had laten zien werden alle vormen doorgenomen te beginnen bij de laagste vorm. En toen steeds een vorm hoger, hoe hoger de vormen werden hoe minder mensen er overbleven die hem konden lopen.
Daarna legde Dr. Kimm nog een stukje filosofie uit over de vormen en toen was het tijd voor het laatste onderdeel; het uitreiken van de diploma’s en certificaten. Iedereen die Hanmundoexamen had gedaan was geslaagd. Of de persoon die voor zevende dan Taekwondo opging ook geslaagd is werd niet verteld omdat de persoon al terug was naar Engeland. Daarna kreeg iedereen die had meegedaan nog een diploma als bewijs van deelname. De leraren die les geven in Hanmundo kregen naast hun eigen diploma ook nog een certificaat als bewijs dat op hun school weer een jaar lang lesgegeven mag worden in Hanmundo. Toen moesten we weer opstellen en hield Frans van Boxtel nog een bedank woordje. Ook Dr. Kimm vertelt nog wat over de nummer negen, de altijd te laatkomer. Je wilt geen nummer negen zijn! En hij vertelde ook dat hij blij was dat er nieuwe lagere banders bijgekomen waren zodat de Hanmundofamilie steeds groter werd. Nadat we nog met Dr. Kimm op de foto zijn geweest was het tijd om naar de bungalow terug te keren en onze spullen in de pakken en naar huis te gaan!
Het was een geweldig weekend waarin iedereen veel geleerd en gedaan heeft en het is zeker voor herhaling vatbaar! Het was voor mij de eerste keer dat ik mee ging, maar het is zeker niet de laatste keer!!!
